Rozmowy. Pamiętam, że było gorąco
Autor: Tadeusz Konwicki
Wydawnictwo: Znak, 2001
Okładka: miękka
Stan: dobry
Uwagi: brak
„Rozmowy. Pamiętam, że było gorąco” to zapis rozmowy-rzeki, jaką z Tadeuszem Konwickim przeprowadzili Katarzyna Bielas i Jacek Szczerba, koncentrujący się na jego związkach z kinem oraz doświadczeniach twórczych w czasach PRL. Publikacja łączy elementy autobiograficzne z refleksją nad kulturą filmową, przedstawiając Konwickiego zarówno jako artystę, jak i świadka epoki. Wspomnienia dotyczą pracy nad filmami, działalności w zespołach filmowych, a także relacji z innymi twórcami – reżyserami, aktorami i pisarzami.
Konwicki opowiada o swoim dzieciństwie na Wileńszczyźnie, udziale w konspiracji, powojennych losach w Warszawie oraz zawodowej obecności w środowisku artystycznym PRL. Z perspektywy wielu lat przywołuje kulisy powstawania swoich książek i filmów, komentując realia instytucji kultury, relacje z cenzurą oraz funkcjonowanie oficjalnego i nieoficjalnego życia kulturalnego. Forma rozmowy pozwala na swobodne przechodzenie między tematami, a język wypowiedzi pozostaje żywy i pełen ironii.
Istotnym motywem publikacji jest demitologizacja – zarówno postaci samego Konwickiego, jak i środowiska artystycznego PRL-u. Przywoływane epizody mają często charakter anegdotyczny, ale uzupełniane są o komentarze wyjaśniające kontekst historyczny i osobisty. Książka zawiera również refleksje nad przemijaniem, pamięcią i rolą twórcy w warunkach ideologicznego nacisku. Autor ukazuje, jak sztuka funkcjonowała w ograniczonym polu wolności, ale też jak rodziły się formy oporu i niezależności.
