Wczytuję dane...
Realizacja zamówienia: 2 dni
EAN: 832420296X
Wysyłka od: 15.00 PLN
KUP TERAZ!

Wyprawa Plebańska. Albertus z wojny

Wydawnictwo: Universitas
Okładka: miękka 
Stan: dobry plus
Uwagi: brak

„Wyprawa plebańska. Albertus z wojny” to zbiór dwóch komedii rybałtowskich z końca XVI wieku, wydanych przez Universitas w serii „Klasyka Mniej Znana”. Utwory są anonimowe, spisane wierszem i reprezentują nurt literatury sowizdrzalskiej – popularnej, satyrycznej twórczości skierowanej do mieszczan i niższego duchowieństwa.

Pierwszy tekst, „Wyprawa plebańska” (ok. 1590), to dialog między ubogim plebanem a jego sługą, Albertusem. W kontekście decyzji sejmu duchownego w Łęczycy z 1589 roku, który nakazał plebanom wystawianie zbrojnych pachołków do walki z Tatarami, autor pokazuje groteskową próbę realizacji tego obowiązku. Albertus zostaje wyposażony w karykaturalny ekwipunek – dzidę skleconą z wrót, strzemiona z łyka – i wysłany na Podole. Komizm opiera się na naiwności bohaterów, absurdalnych poradach plebana czerpanych z Pisma oraz ogólnym braku kompetencji duchowieństwa w sprawach wojennych.

Drugi utwór, „Albertus z wojny” (ok. 1596), kontynuuje losy bohatera. Albertus wraca z wyprawy i relacjonuje swoje doświadczenia z obozu wojskowego. Opowieści skupiają się na nieudolności, dziwactwach i swawolnym stylu życia żołnierzy. Choć początkowo skłania się ku pozostaniu w wojsku, wizja objęcia parafii przekonuje go do powrotu w szeregi duchowieństwa.

Obie komedie łączą rubaszny humor, groteskę i satyrę społeczną. Autorzy wyśmiewają szlacheckie ideały, fałszywy patos religijny i praktyczną bezsilność biednego kleru wobec wymogów polityki. Postać Albertusa – tchórzliwego, prostego, ale sympatycznego sługi – jest kontrapunktem dla wzorców rycerskich i alegorią nieprzystosowania „maluczkich” do roli, jaką narzuca im władza.

Polecamy